۱۳۹۰ دی ۲۱, چهارشنبه

جایی برای آرام گرفتن .



دلم یه جای دنج می خواهد . دنج دنج . دور از آدم ها . دور از قضاوت ها . یک جایی که فقط تو باشی و خودت و موسیقی و طبیعت . دور از غیر قابل تحمل ها . بروی به یک جای ساکت . یک جایی که سقف ش آسمان باشد و موسیقی برایت بنان بخواند ، یا همایون یا آه باران شجریان یا اصلاً باران عشق چشم آذر . یک جایی که تنهایی معنای خوشبختی باشد .
و من خسته ام .

پ . ن : امروز فهمیدم که یکی از بچه های مدرسه به خاطر تزریق نادرست آمپول ، فوت شده ...

هیچ نظری موجود نیست: